Нағыз аудармада сөз ғана емес, сезім де, сағыныш та, үнсіздік те аударылады. Түпнұсқа мен тәржіме арасында тек тіл емес, тұтас бір рух көпірі тұрады. Сол өткелде ақын Абзал Мақаштың өзіндік ізі бар. Сезініп көріңіздер.
Иван Бунин. Жалғыздық
Но для женщины прошлого нет…
Кемпір сынды келбетіне із түскен,
Жылайды жер тонаттырып бәз қалпын.
Жапырақпен кебінделіп күз пішкен,
Жел-табытпен кетті аттанып Жаз марқұм!
Ал мен қалдым… Емін таппай жан дерттің,
Тасасында тығыламын мольберттің…
Кеудемдегі үп еткенмен ескі үміт,
Жалмамапты сезім деген жаныңды өрт.
Кеше ғана (кешсін құдай) кешкілік,
Саған қарай бастап едім жарым деп.
Хош… Қойнымда жатпаса да енді ешкім,
Өлмеспін!
Жанарыңдай жасқа бөккен ең жәудір,
Мұң тамшылап бұлт көзінен бірде ептеп.
Кетті жуып іздеріңді сол жаңбыр,
Дертті жігіт қала берді дірдектеп.
Қала бердім «қайта ғойшы, қайт» деумен,
Маған ауыр жалғыз қалу әйткенмен…
Қайрылмадың! (Бар да шығар өзімнен)
Айрылғаным – менің мәңгі шер-налам!
Елес те жоқ екеуара сезімнен,
Бөтенмін мен енді оған!
Құрсын бәрі! Бүгін ішем түнімен!
Ит асырап аламын-ау түбі мен…
Евгений Евтушенко. Сені сүйем мен артық табиғаттан
Я люблю тебя больше счастья.
Я люблю тебя больше любви.
Сені сүйем мен артық табиғаттан,
Табиғаттың жоқ әлде өзімісің.
Сенсіз еркіндігім де – фәни қақпан,
Қағидаттан ада сол сезім үшін.
Сені сүйем күйсем де отқа қанша.
Бұйырғаны о, мейлі маған сол ма?
Сені сүйем жүрегім тоқтағанша!
Жо-жоқ,
сүйіп жатамын одан соң да!
Шексіз, шетсіз сүйемін.
Шартсыз және,
Жаннан қымбат көретін жарық нұрым.
Тақсыретін сезімнің тартқыз қане,
Жалыныңа кетейін жанып бүгін.
Сені сүйем Шекспирден бір аунымай,
Күллі әуеннен алмайтын өзге әсерсің!
Сені мәңгі сүйемін бұдан былай,
Сөз де сенсің мен үшін,
Саз да сенсің!
Сені сүйем!
Адыра қалсын қалсын шенім,
Келешекке бастайық келші, ботам.
Сенен ғана сусаған қансын шөлім,
Сенсің баһар көктемім.
Сенсің Отан.
Мұңайсаң да жанардан тамшы құлап,
Сұрай берме сен үлес шапағаттан.
СЕНІ СҮЙЕМ БАҚЫТТАН АРТЫҒЫРАҚ,
СЕНІ СҮЙЕМ ҚАТТЫРАҚ МАХАББАТТАН!
Евгений Евтушенко. Бер, Тәңірім!
Дай бог ну хоть немного Бога!
Соқырға көз,
Пақырға бөз
бер, тәуір,
Көрден бұрын һәр бүкірдің жаз белін.
Мүмкін болса, болайыншы мен Тәңір,
Крестте өлуге зауқым бірақ аз менің.
Басшылықтан сақта құдай қажыған,
Батырсынған қатынына тек үйде.
Бер бақуат! Артсын байлық, қазынам
Ел тонамай… (шама келсе, әрине)
Қуырдықтың етін алар қу бастан,
Әккі қылма.
Әпенді де қылма рас.
Сұм да қылма суға бал деп у қосқан,
Құл да қылма көзінен жас құрғамас.
Жыртылғаннан сақтай құдай жағаның,
Төбелесте басынуға төзбес дым.
Тисін өзге думанды елге табаным,
Тиіспесе туған жерге өзге ешкім.
Ел нәсіп ет азаматтың талабын
Ұлықтайтын!
Жуытпайтын арға сын!
Жар нәсіп ет! Суық үйде қабағын
Суытпайтын!
Ұмытпайтын тәубасын!
Атсын сәби іңгәсімен абат таң,
Суайттардың өшір құдай сұңқылын.
Жамалыңды жария қыл Жаратқан,
Жанарымды жапқанынша кірпігім!
Болмаған соң жан рәсуа, бас құрбан,
Сайтан мінді сен шығатын тағыңа.
Адам айуан…
арам айлам асқынған,
Адал ойдан арай түсір арыма.
Не тілесек барлығын бер қалайда,
Обалына қалмай жарлы-жалпының.
Бер Тәңірім!
Бергеніңмен алайда
Қайырын бер,
қайырын бер артының!
